انتشار تکرای یک مقاله!

سوالی که شاید برای هر کسی که در حوزه پژوهش فعالیت می کند پیش بیاید این است که:
آیا انتشار یک مقاله به زبان­های متفاوت انتشار تکراری به شمار می­ آید؟

سوال بسیار جالبی است!

انتشار تکراری یک محدوده خاکستری است که نه‌تنها برای نویسندگان بلکه برای سردبیران مجلات نیز خیلی روشن نیست.

درحالی‌که در بیشتر موارد انتشار تکراری نوعی تقلب علمی محسوب می‌شود، اما کمیته بین‌المللی سردبیران مجلات پزشکی (ICMJE) از اصطلاح “انتشار ثانویه” برای توصیف چاپ مجدد مقالاتی که قبلاً منتشر شده‌اند استفاده می‌کنند.

این توصیف شامل موارد نادری می‌شود که در آن مقاله باید به مخاطبان گسترده و متنوعی منتقل شود، حال از طریق چاپ شدن در مجله‌ای دیگر باشد و یا انتشار به زبانی دیگر.

بااین‌حال، مجموعه شرایطی برای انتشار تکراری، حتی انتشار به زبان دیگر وجود دارد که باید به آن توجه شود ازجمله:

1. نویسندگان باید مجوز رسمی از سردبیران هر دو مجله دریافت کنند و سردبیر مسئول انتشار ثانویه باید یک کپی از نسخه اولیه منتشر شده در اختیار داشته باشد.

2. باید بین تاریخ چاپ در دو نشریه حداقل یک فاصله زمانی وجود داشته باشد.

3. انتشار ثانویه باید به‌وضوح با هدف انتشار برای گروه دیگری از خوانندگان صورت پذیرد و داده‌ها و تفسیرهای موجود در نسخه اولیه را صادقانه منعکس نماید.

4. در نشریه ثانویه، عنوان باید نشان‌دهنده این باشد که مقاله قبلاً منتشر شده است و به‌وسیله یک پاورقی در صفحه عنوان باید به مرجع اولیه انتشار اشاره نمود.

نتیجه گیری

بنابراین، برای پاسخی ساده و قابل‌درک به این سؤال باید گفت: بازنویسی یک مقاله که قبلاً به زبان دیگری منتشر شده است به‌عنوان انتشار تکراری در نظر گرفته می‌شود، مگر اینکه همه شرایط فوق در نظر گرفته شده و برآورده شود. مهم‌ترین نکته نیز این است که سردبیران هر دو مجله از شرایط مطلع شده و با انتشار مجدد موافقت کنند.